لباس!!!!!!!!

بخشی از مصاحبه مهران مدیری درباره پوشش و لباس

طبق تجربه‌ای که من دارم، آدم‌ها هر چه به لحاظ دانش بزرگ‌تر می‌شوند، مداوم لایه زیرینشان بیشتر می‌آید رو و لایه رویی‌شان بیشتر می‌رود زیر (چشمانش را ریز و صورتش را کمی به سمت چپ متمایل می‌کند) یعنی چه؟ موضوع اهمیت به پوشش کمتر و دانششان بیشتر دیده می‌شود. در اروپا من به چند سخنرانی رفتم. سمینار عجیبی بود. عجیب از این نظر که همه سخنرانان پروفسورهای مغز...، اعصاب، قلب و از نوابغ این رشته بودند. بعد من وقتی وارد شدم، فکر کردم اشتباهی آمدم (مکث کوتاهی می کند و دستانش را در هوا معلق نگه می دارد). برای اینکه وقتی میگویند مجموعه ای از افراد ناسا و سوربن و جولیارد در یک جمع هستند، تو برای خودت یک استایلی در نظر می گیری. چرا؟ چون هرکدامشان هر تزی می داد، در جهان منتشر می شد و همه همان کار می کردند. یعنی منشاء همه تئوری های مربوط بودند. من با توجه به این اطلاعات فکر کردم خب چنین افرادی با چه تیپی به این سخنرانی می آیند؟ باید بگویم که بدون استثنا همه شان با شلوار جین، تی شرت و کتانی آمده بودند.

به همین سادگی؟

(نوعی لحن خونسردی به لحنش می دهد) به طور باور نکردنی. یعنی هرکدام با یک جین، یک کفش راحتی و یک تی شرت بودند. همان پروفسوری که در دانشگاه سوربن، فیزیک کوانتوم تدریس می کرد، یا یکی از جراحان معروف مغز و اعصاب جهان، همه با لباس های ساده آمده بودند. این ها آنقدر در رفتار و لباس ساده و شوخ اند که تعریف کردنی نیست. به نظرم هر چه دانش آدم بیشتر باشد، آدم شوخ تر می شود. برای این که می فهمد زندگی اساساً جدی نیست. همه آن ها انگار به پیک نیک آخر هفته آمده بودند. من یک کت و شلواری یا کراواتی ندیدم. همین آدم ها پشت تریبون حرف هایی می زنند که کلاً از فردایش کره زمین تکان می خورد. در نتیجه وقتی دانش بالاست، دیگر اصلاً پیچیدگی پوشش مهم نیست. وقتی تو از جایگاه علمی ات خبر داری، در مقامی قرار می گیری که هر جور راحتی، همان کار را می کنی. یعنی از یک زمانی برایت فقط راحتی مهم می شود (این را دوبار می گوید). چرا؟ چون درک درست تری از جهان داری و زمان بیشتری برای فکر کردن به دانشت اختصاص می دهی تا فکر کردن به عرضه لباست.

پس تکلیف خوش‌تیپی چه می‌شود؟

(به مبل تکیه می‌دهد) سادگی خوش‌تیپ است. همین که خودت باشی... نوعی استایل است.

منبع و متن کامل: http://www.tvpluss.com/