روزگار سخت و مردمان سخت!!!

آرتور اشی قهرمان افسانه ای تنیس ویمبلدون به خاطر خونِ آلوده ای که در جریان یک عمل جراحی در سال 1983 دریافت کرد، به بیماری ایدز مبتلا شد و در بستر مرگ افتاد.  

او از سراسر دنیا نامه هایی از طرفدارانش دریافت کرد.  

یکی از طرفدارانش نوشته بود: چرا خدا تو را برای چنین بیماری انتخاب کرده است؟! 

او در جواب گفت: در دنیا، 50 میلیون کودک بازی تنیس را آغاز می کنند.  

5 میلیون نفر یاد می گیرند که چگونه تنیس بازی کنند. 

500 هزار نفر تنیس را در سطح حرفه ای یاد می گیرند. 

50 هزار نفر پا به مسابقات می گذارند. 

 5 هزار نفر سرشناس می شوند.  

50 نفر به مسابقات ویمبلدون راه پیدا می کنند،  

چهار نفر به نیمه نهایی می رسند و دو نفر به فینال ...  

و آن هنگام که جام قهرمانی را روی دستانم گرفته بودم، هرگز نگفتم "خدایا چرا من؟" و امروز هم که از این بیماری رنج می کشم، نیز نمی گویم "خدایا چرا من؟" 

نتیجه اخلاقی : در نبرد بین روزهای سخت و انسان های سخت، این انسانهای سخت هستند که باقی میمانند، نه روزهای سخت!